To określenie odnosi się do jednego z ważniejszych nurtów twórczości Teatru „Rondo". Po taką formę wypowiedzi od 1973 r. sięgają kolejne pokolenia aktorów-amatorów skupionych przy „Rondzie". W pewnym momencie recytowanie, czy też udział w działaniach zespołowych „przestaje wystarczać". Chęć nieustannej pracy nad sobą i sprawdzenia samego siebie, pasja poszukiwania nowych środków wyrazu i doskonalenia warsztatu oraz nieodparte pragnienie zmierzenia się z wysoką literaturą – wszystko to sprawia, że młodzi ludzie próbują swych sił w teatrze jednego aktora. To najmniejszy, najuboższy teatr świata, a jednocześnie określany mianem najtrudniejszego sprawdzianu dla artysty. Jego wyjątkowość tkwi w powrocie do źródeł teatru i wyraża się w ocaleniu słowa, niknącego często pośród tak wielu warstw nowoczesnych przedstawień oraz aktora, samotnie stającego przed widownią, dyskretnie wspomaganego przez światło, dźwięk i oszczędny rekwizyt. Pod powierzchnią tych zalet, kryje się wiele trudności. Chęć ich pokonywania znalazła wśród „rondowców" wielu zwolenników. Podejmując się wypowiedzi w kształcie tak skondensowanym, pozbawionym oparcia w innych bohaterach dramatu, młodzi doświadczają szczególnego kontaktu z publicznością, uczą się jak uczynić widza swoim partnerem. Takie doświadczenia niewątpliwie wzbogacają wewnętrznie.

Monodramy nie wymagają dużej scenografii, co stwarza szansę łatwego przemieszczania się ze spektaklem. Dzięki temu realizacje „Ronda" od lat obecne są na festiwalach ogólnopolskich i międzynarodowych, i to nie tylko na festiwalach teatrów niezależnych, czy off-owych, ale i na Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora. Ta obecność przekłada się na wymierne efekty w postaci wyróżnień i nagród. „Rondo" jest miejscem znanym i cenionym w wielu kręgach teatralnych.

W ciągu blisko 40 lat istnienia Ronda, powstały tu dziesiątki spektakli w poetyce teatru jednego aktora. Ich reżyserami byli Antoni Franczak, Stanisław Miedziewski i Katarzyna Sygitowicz-Sierosławska. Swe jednoosobowe działania na scenie „Ronda" wielokrotnie prezentowali tacy artyści, jak Wioleta Komar, Marcin Bortkiewicz, Daniel Kalinowski, Michał Studziński.

2020

2019

2018

2017

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2006

  • Falstaff

2005

2004

2002

  • Błogosławiony. Recytacja mitu

2001

  • Higiena
  • Ukąszenie

2000

1999

  • Trawa wstaje o świcie
  • Noc Walpurgi

1998

  • Leon

1997

1996

  • Labirynt
  • Po sezonie

1994

  • Mandala
  • Odradek
  • Szelmostwa Lisa Witalisa

1993

1992

  • Curiosa
  • Wieczór autorski

1990

  • Nos

1988

  • Łagodna

1977

  • Medea

1976

  • Sydonia

1975

  • Ze snu sen

1974

  • Cepigi, grule, oprychały

1973

1972