Biały na bialym"Biały na białym"
premiera - 27 marca 2005 r.
na motywach powieści Jose Saramago Miasto ślepców
scenariusz i wykonanie – Wioleta Komar
reżyseria – Stanisław Miedziewski
muzyka – Paweł Lucewicz, Johann Sebastian Bach – Pasja wg Św. Jana (nr 63, aria soprano „Łkającym sercem śpiewam Twoje cierpienie”)

 

- reportaż typu science-fiction?
- alegoria?
- moralitet?

Bohaterowie tej historii są anonimowi.
Pierwszy ślepiec, żona pierwszego ślepca, złodziej samochodów, stary człowiek z opaską na oku, młoda dziewczyna w ciemnych okularach, zezowaty chłopiec, lekarz, żona lekarza. Wszyscy decyzją rządu zostają umieszczeni w szpitalu, gdzie mają przejść kwarantannę. Rządowi chodzi o izolację, nawet o eksterminację zakażonych ślepotą, a tym samym o powstrzymanie epidemii. Jedyną osobą, która widzi jest żona lekarza – bohaterka naszego przedstawienia. Jej oczyma przyglądamy się społeczności ślepców. Uwięzieni w szpitalu przeżywają koszmar, są pozbawieni nadziei.
W końcu na ślepotę zapadną wszyscy...Cały kraj stanie się szpitalem, więzieniem.
Saramago brutalnie odsłania istotę człowieczeństwa. Kompromituje naturę ludzką: „...wszyscy jesteśmy ulepieni z tej samej gliny – z obojętności i zła, pół na pół...” i pokazuje do czego jesteśmy zdolni w sytuacjach granicznych – głód, strach przed głodem, a nade wszystko strach przed śmiercią.

„Ludzie są bardziej źli niż dobrzy – zwłaszcza, gdy nie muszą patrzeć sobie w oczy.”
„O ile cnota umacnia się przez pełne wyrzeczeń dążenie do perfekcji, o tyle grzech jest bezwstydnie faworyzowany przez los.”
I co z tego, że po jakimś czasie ślepota ustępuje – w mieście zapanuje wielka radość, rozpocznie się radosna fiesta. Pytanie dlaczego oślepliśmy zostanie bez odpowiedzi, podobnie jak pytanie, czemu odzyskaliśmy wzrok.

„Kiedy ślepiec słyszy, Jesteś wolny, kiedy otwierają się przed nim drzwi więzienia, i znów padają słowa, Idź, jesteś wolny, on stoi jak wryty, tuląc się ze strachu do garstki towarzyszy, boi się bez przewodnika, bez laski i psa nie wie, dokąd iść”


 

Nagrody
I Nagroda OSATJA – Zgorzelec 2004
Grand Prix EWENEMENT – Stargard Szczeciński 2004
I Nagroda WINDOWISKO – Sopot 2004
Prezentacje na OFTJI we Wrocławiu oraz na Festiwalu Monodramów w Warszawie
Wyróżnienie na 6 Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Niezależnych w Ostrowie Wielkopolskim 2005