Teatr Osobliwy pracuje w Ośrodku Teatralnym RONDO w Słupsku od 2018 roku. Aktorami – amatorami są osoby z niepełnosprawnością intelektualną, zespołem Downa i trudnościami w komunikowaniu się. Działalność Teatru Osobliwego nie ma charakteru terapeutycznego, co oznacza, że istotne, jak w każdym tego typu działaniu są cele i wartości artystyczne. Nie chcemy być postrzegani i „definiowani” przez pryzmat niepełnosprawności. W założeniu działania twórcze, które podejmujemy są sposobnością do odkrywania przede wszystkim swoich potrzeb i możliwości, a przy okazji, siłą rzeczy, mierzenia się z własnymi ograniczeniami. Teatr niesie ze sobą moc transgresji….stwarza możliwości do przekraczania siebie, swoich granic. Teatr, który uprawiamy jest przestrzenią do współbycia, współistnienia osób z różnymi potrzebami, a także różnorodnymi trudnościami. W 2021 roku Gazeta Świętojańska ogłosiła Teatr Osobliwy jednym z najciekawszych zjawisk na mapie teatralnego Pomorza. W roku 2023 Teatr Osobliwy zdobył Słupską Nagrodę Teatralną.   W skład Teatru Osobliwego wchodzą:   Karolina Poziarska Jest ciocią Emmy i Marka. Niezmiennie twierdzi, że lubi robić wszystko, więc nie dziwi fakt, że i chodzić do szkoły. Jest młodą kobietą o wielu zdolnościach, lepi w glinie unikalne miseczki, pływa, a między czasie biegnie na zumbę. Relaksuje się w domowym zaciszu, najchętniej oddając się masażom. Chciałaby zostać aktorką, ale nie taką zwyczajną tylko sławną.            Karolina Czujko Karola, bo tak zwykle zwracamy się do niej, zawsze nosi plecak pełen rzeczy niezbędnych - osobistych skarbów, np. różdżkę, kilka zeszytów, trochę biżuterii, bez względu na cel podróży. Lubi jeździć koleją, a podczas wojaży najbardziej spać w pociągu. Uwielbia występować na scenie i w każdą rolę angażuje wszystkie swoje moce i całą uwagę. I pewnie po cichu, nie chcąc zdradzić teatru, marzy o roli w ulubionym serialu Policjantki i policjanci.         Karolina Żołecka, znana jako Żołi Jest dziewczyną wielu talentów. Przyznaje, że lubi góry, pływać w basenie i pić wodę. Jednak najbardziej ćwiczyć, tańczyć i śpiewać. Każde zajęcia kończy zapytaniem, czy jutro też będzie próba? W przyszłości chce zostać strażakiem lub baletnicą. Żołi jest mistrzynią szpagatu. A przy tym łowcą fotografów, jeśli tylko zobaczy człowieka z aparatem, nie odstępuje go na krok i pozuje jak prawdziwa modelka.         Hanna Czyż, czyli nasza Hana Hanka mówi, że jej pasją jest malarstwo, ale zawsze po chwili dodaje, że lubi też być aktorką. Kocha szkołę i uważa, że najlepiej gdyby nie było wakacji. Zna wszystkie tajemne miksturki na urodę, ponieważ interesuje się kosmetologią, którą praktykuje na sobie w domowym Spa. Jest wspaniałą koleżanką i przyjaciółką. Młodą kobietą o wyjątkowej wrażliwości, która nie przechodzi obojętnie obok tych, którzy potrzebują pomocy. Wiecznie zapracowana, z ogromnym zaangażowaniem realizuje projekty plastyczne. Nie wszyscy wiedzą, że widuje anioły. My wiemy doskonale, że jednego z nich spotyka codziennie, przeglądając się lustrze.       Igor Kaczmarczyk Choć na pierwszy rzut oka wygląda na poważnego gościa, to w gruncie rzeczy chłopak o niebywałym poczuciu humoru, który potrafi wszystko obrócić w żart. Ma świetny słuch i fantastycznie śpiewa. Do teatru przywędrował wprost z hali gimnastycznej, gdzie trenował judo. Jest fanem gier komputerowych i bardzo lubi rozgrywki piłki nożnej z kuzynem. Marzy by zostać milionerem i mieć duży, nie – wielki dom.         Emilia Książek Wyznała, że najbardziej w życiu lubi być aktorką i chodzić na zajęcia teatralne. Ale chce być też kucharką. Wszyscy dajemy wiarę jej pomysłom, ponieważ przez wiele lat była wróżką, która nie rozstawała się z różdżką. Jest kobietą pełną energii i emocji, od dzikiej radości, co objawia się roztańczeniem podczas prób, po złość, w trakcie której trzaskają drzwi. Na szczęście zawsze potem jest mnóstwo przytulasów. Emilia chciała, by napisać, że bardzo kocha mamę. A także to, że zawsze można ją namówić na zapiekankę. Taka to nasza Emilka.       Julia Synakowska, dla znajomych Julietta Julka to niepoprawna optymistka, która każdy problem rozwiązuje stwierdzeniem „Spokojnie, tylko spokojnie. Będzie dobrze”, dokładając swój szeroki uśmiech. Nieustannie marzy o miłości i pięknym chłopaku. Lubi spać i słuchać muzyki. Kiedy myśli o dorosłości to widzi się w roli sekretarki i cioci. Nie odmówiłaby również angażu w serialu. Zawsze gotowa by wyjść na scenę i grać. Właściwie to od pierwszej próby jest zawiedziona, że nie przychodzą widzowie. Dlatego najbardziej ze wszystkich nie może doczekać się czwartkowej premiery.       Oskar Jędrzejewski Oskar to taki gość, który jest fanem ekipy. Pewnie dlatego też często nazywa Teatr Osobliwy ekipą właśnie. Lubi zajęcia teatralne, zwłaszcza od momentu, w którym dołączył kolega Igor. Uwielbia wycieczki z mamą na działkę. Marzy o karierze youtubera, dlatego też nagrywa się na telefon, praktykując przyszły fach. Czasami jednak stawia na służby ratunkowe i przyznaje, że postanowił zostać strażakiem. Pewnie dlatego tak bardzo lubi rozgrzewkę podczas zajęć.           Agata Andrzejczuk Szczęściara, która spotkała Poziarkę, Julkę, Hankę, Igora, Żołi, Karolę Czujko, Oskara, Emilkę i namówiła ich do stworzenia Teatru Osobliwego. Absolwentka Uniwersytetu Gdańskiego, oligofrenopedagog, instruktor teatralny, terapeuta sztuką, wykładowca. Instruktor  ds. teatru w Ośrodku Teatralnym RONDO, gdzie działa z najmłodszymi pasjonatami tej sztuki. Założyła TEATR OSOBLIWY – dla osób z niepełnosprawnością oraz grupę teatralną „DZIECIAKI ZZA KURTYNY”, w pracy z którymi poszukuje twórczych sposobów na opowiadanie o otaczającej przestrzeni za pomocą różnorodnych środków artystycznych. Współzałożycielka Pracowni Edukacji Kulturalnej w Słupskim Ośrodku Kultury. Propagatorka idei teatru edukacyjnego, włączania działań teatralnych i parateatralnych w szeroko rozumianą edukację. Współkoorydnatorka projektów z zakresu edukacji kulturalnej: Lato w Teatrze, Nauczyciele Kultury, Kulturalne ferie w domu. Współpracowała m.in. Gdańskim Teatrem Szekspirowskim, Stowarzyszeniem na Rzecz Osób Niepełnosprawnych "Wiatraczek", Akademią Pomorską w Słupsku, Szkołą Podstawową nr 2 im. Tadeusza Kościuszki w Słupsku, Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Związana z Gdańską Teatroterapią. Koordynatorka Powiatowego Konkursu Recytatorskiego Poezji Polskiej dla dzieci i młodzieży. Pomysłodawczyni i realizatorka projektu „Teatrzyk domowy” – filmowego cyklu zajęć promujący aktywność teatralną dla dzieci i młodzieży oraz ich opiekunów.
Mokociaki to grupa młodych ludzi, która przy wsparciu Fundacji Projekt Mokotów uczęszcza do Teatru Rondo na zajęcia teatralne. Grupa powstała w sierpniu 2017 r. Po 2 tygodniach pracy, z aktorem Teatru Lalki Tęcza Maciejem Gierłowskim, wystawili 1 września 2017 r. swój pierwszy spektakl "Wyręczeni". Spektakl składał się z małych etiud wykonywanych tylko za pomocą dłoni aktorów. Od września grupa pracuje z instruktorką Teatru Rondo Aleksandrą Karnicką. Skład grupy: Urszula Węsierska Klaudia Popiel Aleksandra Szewczuk Weronika Kapczyńska Gracjan Suchocki Kacper Gasyna Kamila Wasilewicz Filip Jargiełło Aleksandra Golińska
Poczekalnia Snów - teatr młodzieżowy, który tworzą uczniowie szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych ze Słupska i Ustki. Oprócz warsztatowych zajęć teatralnych młodzi aktorzy pracują nad przygotowaniem przedstawień, poznając tajniki gry aktorskiej, interpretacji tekstów dramatów, prowadzenia dialogów i budowania monologów, analizy psychologicznej postaci scenicznych oraz motywów ich zachowań. Wszystko zaczęło się w roku 2015, od warsztatowych zajęć teatralnych, które dla większości uczestników były pierwszym doświadczeniem scenicznym. W czasie zajęć z plastyki ruchu, impostacji i emisji głosu oraz ćwiczeń zespołowych, młodzi aktorzy próbowali uświadomić sobie różne aspekty pracy scenicznej. Dla zdecydowanej większości była to próba udana, która zaowocowała trwałym związaniem się z młodzieżową sceną teatru Rondo. Grupa próbowała odnaleźć tożsamość w pierwszej konfrontacji ze sceną w przedstawieniu, nomen omen: "Tożsamość". Następnie przyszły większe wyzwania aktorskie, zaprezentowane w "Poczekalni snów" i ostatniej premierze teatru, "Lekcja z pułapki" wg "Pułapki" Tadeusza Różewicza. Premiery: "Tożsamość", "Poczekalnia snów", "Lekcja z pułapki". Znaczna część zespołu uczestniczy także w zajęciach recytatorskich, pracując nad interpretacją tekstów poetyckich i prozatorskich, przygotowując się do udziału w turniejach i konkursach recytatorów. Obecnie Poczekalnia Snów pracuje nad scenicznym kształtem spektaklu wg "Matki" Witkacego.  Grupę prowadzi Wiesław Dawidczyk.  
"Teatr Dojrzały" tworzą dorośli aktorzy - amatorzy, będący studentami Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Literackie i dramaturgiczne zainteresowania oraz życiowe doświadczenia aktorów Teatru Dojrzałego, kierują ich teatralną aktywność ku tekstom egzystencjalistów, głównie twórczości Samuela Becketta. W ich wykonaniu mogliśmy obejrzeć dwa przedstawienia inspirowane dramatami tego autora; "Beckett... niedokończone" oraz "Skąd, po co, dokąd" (premiera 7 czerwca 2016 r.) Aktorzy Teatru Dojrzałego próbują także swoich sił w innych formach scenicznych - recytacji i monodramie. Obecnie grupa przygotowuje przedstawienie, którego scenariusz powstaje podczas prób. Roboczy tytuł spektaklu: "Morderstwo po sąsiedzku". Teatr prowadzi Wiesław Dawidczyk.
Zespół tańca współczesnego, prowadzony przez Gabrielę Keller-Janus. W swojej twórczości stawia na nowoczesne inscenizacje teatralne, często wychodzące poza tradycyjne formy teatru tańca i a nawet samego teatru. Grupa funkcjonuje od 2001 roku. W ciągu tych kilkunastu lat istnienia stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych marek artystycznych w naszym mieście. Przez wiele lat związana z Młodzieżowym Centrum Kultury w Słupsku od 2013 działa w Ośrodku Teatralnym Rondo Słupskiego Ośrodka Kultury.
Teatr „Pivetta” w powstał w roku 1993, jako Młodzieżowa Grupa Teatralna, działająca w Młodzieżowym Centrum Kultury w Słupsku. Od początku tworzyli go uczniowie szkół średnich i studenci. Pierwszą realizacją „Pivetty” była premiera „Rzeczy o miłowaniu” W następnych latach wystawiono m.in. „Bal w...” wg „Balu w Operze” J. Tuwima, „Obronę Sokratesa”, „Niż Ja” i „Kroki” wg J. Becketta. W latach 1996-2001 Teatr działał w ścisłej współpracy z II LO w Słupsku, a jego aktorami byli uczniowie klas humanistycznych o profilu teatralno-filmowym. „Pivetta” realizowała wtedy autorski program, którego pomysłodawczynią była p. Jolanta Gierszewska, znakomity pedagog i wychowawca. Młodzi aktorzy z „Mickiewicza” wystawili m.in. „Antygonę”, fragmenty „Dziadów”, pracowali również z dramatami młodopolskimi; Uczestniczyli w przeglądach i konfrontacjach oraz konkursach recytatorskich, zdobywając nagrody i wyróżnienia m.in. „Złotą Maskę” na Festiwalu Teatrów Młodzieżowych w Poznaniu. W 2004 r. Teatr ponownie tworzyli studenci, którzy przygotowali m.in. premiery: „Kartoteki” wg T. Różewicza, „Iwony” wg Gombrowicza, „Nasze Tango” wg Mrożka. W ciągu 20 lat pracy Teatr „Pivetta” przygotował okołu czterdziestu premier. Od 1 stycznia 2013 r. „Pivetta” jest jedną z grup działających w Teatrze Rondo Słupskiego Ośrodka Kultury. Najnowszym spektaklem „Pivetty” jest „Kwadrat”, który swoją premierę miał w czerwcu 2013 roku. Reżyserem przedstawienia, podobnie jak wszystkich realizowanych przez Teatr „Pivetta” jest twórca i opiekun teatru Wiesław Dawidczyk.