Międzynarodowy Festiwal Filmu Dokumentalnego Globalny Rozwój w Kinie
Międzynarodowy Festiwal Filmu Dokumentalnego Globalny Rozwój w Kinie jest pierwszym festiwalem w Europie Środkowo-Wschodniej, który jest poświęcony tematyce rozwoju najbiedniejszych państw świata oraz związanych z nim zagadnień pomocy rozwojowej. Naszym celem z jednej strony jest przybliżenie polskim widzom, za pośrednictwem filmów dokumentalnych, reportaży oraz kampanii społecznych, codziennych problemów ludzi żyjących w krajach rozwijających się. Z drugiej strony celem Festiwalu jest pokazanie, że każdy z nas ma wpływ na życie tych społeczeństw i może je zmienić na lepsze.
Filmy festiwalu to prawdziwe perełki filmów dokumentalnych, krótko- i długometrażowych, pokazujących globalne współzależności, problemy i wyzwania. GLOBALNY ROZWÓJ W KINIE prezentuje filmy niebanalne, pełne pasji i emocji, które uwrażliwiają na niesprawiedliwość społeczną i przede wszystkim inspirują do działania. Festiwal to świat w zbliżeniu: życie za mniej niż jednego dolara dziennie, walka z wykluczeniem społecznym, skutki zmian klimatycznych, pomoc międzynarodowa, konflikty.
To ważne pytania o największe wyzwania XXI wieku: Czy nadal istnieje w niewolnictwo? Kiedy wyzysk zamienia się w zniewolenie? Czy pomoc międzynarodowa jest błogosławieństwem dla krajów Globalnego Południa, czy może raczej stała się ich przekleństwem? Jakie jest miejsce Polski w łańcuchu światowego rozwoju? Komu, jak i dlaczego pomagamy?
.
.
Wszystkie projekcje są bezpłatne i odbywać się będą w sali TANGO.
.
Uwaga zmiana! Planowany wcześniej sobotni seans w sali TANGO został z przyczyn od nas niezależnych przeniesiony na poniedziałek. Za utrudnienia serdecznie przepraszamy!
.
W dniach 15 - 22 listopada, poza seansami otwartymi, organizujemy również bezpłatne pokazy dla szkół. Projekcje filmów dokumentalnych możemy poszerzyć o spotkanie z przedstawicielem Polskiego Centrum Pomocy Międzynarodowej. Terminy prosimy uzgadniać telefonicznie. Ilość miejsc ograniczona.
.
Środa, 17 listopada, godz. 18.00
Eclipse
/reż. M. Lapwood/
Indie 2007, 10 min.
Hipnotyzujące piękno i nędza Indii zostały uchwycone w przepięknych obrazach w tym nieopisanym poemacie o impresjonistycznym tonie, który opowiada o złożoności tego egzotycznego kraju. Kontrastując szorstkie warunki życia ludzi z ulic Mumbaju z naturalnym pięknem, które ich otacza, ?Eclipse? jawi się jako wizualna podróż, cechująca się zapierającymi dech w piersiach obrazami i hipnotyzującą muzyką. To film bez słów, zawierający zniewalające obrazy i hipnotyzującą ścieżkę dźwiękową. Nie ma w nim ani aktorów, ani dialogów, a jedynie prawdziwi ludzie i żywioły.
.
Jak dzieci zawiesiły na niebie słońce
/reż. J. Giermaziak, T. Wyciszkiewicz/
Polska 2009, 25 min.
Środkowa Afryka to jeden z najbiedniejszych regionów świata. Oprócz niewyobrażalnej biedy lokalna ludność musi walczyć z wieloma poważnymi chorobami. Najbardziej przerażający jest fakt, że najczęstszymi ofiarami zachorowań są dzieci. Jednym z podstawowych problemów Afryki jest także głód. Największą pomoc mieszkańcom niosą od lat katolickie misje. Księża i siostry zakonne pomagają najbardziej potrzebującym, prowadząc szkoły, kliniki oraz sierocińce.
.
African Dream
/reż. W. Jurkow/
Polska 2008, 52 min.
Poruszający dokument o wyprawie w głąb Czarnego Lądu śladami polskiej podróżniczki ? Kingi Choszcz. Niezapomniane krajobrazy, dzikość przyrody, egzotyczna kultura, a także obszar przerażającej nędzy i edukacyjnego zacofania ? Afryka. To właśnie tam polska podróżniczka, laureatka nagrody Kolosa, zakończyła swoją wielką przygodę. Zmarła w wieku 33 lat na malarię. Jednak pamięć o niej i jej niezwykłych wyprawach trwa dzięki matce Kingi, Krystynie Choszcz, która wyrusza w podróż śladami córki. Chce zobaczyć ukochane miejsca Kingi, poznać jej przyjaciół, a przede wszystkim odnaleźć 11-letnią Malaikę, dziewczynkę, którą podróżniczka wykupiła z niewoli. Podczas niezwykłej wyprawy m.in. po Wybrzeżu Kości Słoniowej i Ghanie, matka Kingi na własne oczy widzi, w jakich warunkach żyją tam ludzie. Dostrzega, jaką wartość stanowi dla nich dziecko, które od najmłodszych lat jest zmuszane do ciężkiej pracy, niedożywione, chore i traktowane jak niewolnik. Malaika jest wybranką, bowiem to właśnie ją ?biała kobieta? zabierze do lepszego świata, gdzie będzie mogła rozpocząć edukację. To dokument o Afryce bez tajemnic. O ludziach, którzy żyją w skrajnej biedzie, o handlu dziećmi, które zmuszane są do niewolniczej pracy. To także hołd złożony podróżniczce Kindze Choszcz. Podróżowanie było celem i sensem jej życia. Dzięki byciu w ciągłej podróży czuła się spełniona i szczęśliwa.
.
.
Czwartek, 18 listopada, godz. 18.00
Dziecko wojny
/reż. K. Chrobog/
USA 2008, 92 min.
Nagroda Specjalna - Nagroda Publiczności
Emmanuel Jal (urodzony około 1980 roku), kiedyś dziecko-żołnierz w Sudanie, zdobył międzynarodowe uznanie dzięki unikalnemu stylowi hip-hopu, jaki prezentuje i który wzywa do pokoju i pojednania. Emmanuela rozdzielono od rodziny w 1987 roku, kiedy miał siedem lat i wysłano go na krwawą wojnę domową w szeregach SPLA, sudańskiej armii rebelianckiej. Przez kilka lat Emmanuel ? tak jak dziesiątki tysięcy innych dzieci ? nosił przy sobie karabin i spał z Kałasznikowem. Walczył, strzelał, zabijał. Emmanuela wysłano do Etiopii i do południowego Sudanu, aby walczył z tysiącami innych dzieci, które zostały porwane ze swoich wiosek.
?Opuściłem dom jako siedmiolatek, rok później nosiłem już AK-47?. Dla Emmanuela te słowa piosenki nie są tylko pustą pozą. Wyrażają one żal człowieka, który ?został zmuszony, by grzeszyć?, ale powziął decyzję, aby ?nigdy się nie poddawać i nigdy nie ustępować?. Dziś zraniony, ale wciąż pełen nadziei, Emmanuel Jal prowadzi nową bitwę: chce nieść pokój swojemu ukochanemu Sudanowi i budować szkoły w Afryce. Tym razem jego bronią jest mikrofon. Zobacz, dlaczego widzowie od Nowego Jorku poprzez Berlin aż po Londyn zachwycają się obsypanym nagrodami filmem ?Dziecko wojny? i ujmują się za artystą ?z przerażającą przeszłością i piękną duszą?.
.
.
Piątek, 19 listopada, godz. 18.00
Słone rany
/reż. F. Castanotto/
Szwajcaria 2008, 17 min.
Solniska w Marakanam w południowych Indiach. Podążamy za Reeną, kobietą, która zarabia na życie, zbierając sól morską. W czasach Imperium Brytyjskiego, rdzenni mieszkańcy Indii walczyli o prawo pracy w solniskach. Jeden dzień z życia Reeny pozwala nam zrozumieć, jaką stały się one pułapką dla ludzi takich jak Reena. ?Słone rany? to unikatowy dokument bez dialogów i bez głosu lektora, taki komentarz nie jest tu potrzebny ? obraz tłumaczy wszystko.
.
Szermierze dla Palestyny
/reż. U. Laskowska, M. Mularski/
Polska 2009, 30 min.
Film opowiada o życiu w obozie uchodźców Al-Amari w Ramallach na Zachodnim Brzegu. W reportażu obserwujemy codzienne życie mieszkańców obozu, mamy szansę poznać ich historię, dowiedzieć się, jakie są ich problemy i marzenia.
Jest to opowieść inna niż większość historii z tego regionu. Jej wyjątkowość polega na tym, że nie dotyczy ona wojny ani bardzo skomplikowanej sytuacji geopolitycznej. Jest to historia ludzi, którzy wbrew niesprzyjającej sytuacji politycznej i życiowym przeciwnościom, mimo wszystko starają się realizować swoje marzenia i ambicje. Jest to też historia o Polakach, którzy jadą do tego niebezpiecznego zakątka świata, by pracować i żyć tam miesiącami, pomagając innym tworzyć normalność w świecie, w którym wydawałoby się, nie ma dla niej miejsca.
Mężczyzna po czterdziestce woli być przemytnikiem
/reż. M. Mamoń/
Polska 2009, 56 min.
Grand Prix dla najlepszego filmu polskiego
.
Bogactwo, tajemnica, magia, a jednocześnie głód, tląca się wojna i ludobójstwo: Kongo. To stąd na europejskie giełdy trafiają diamenty. Nikt nie pyta, ile krwi przelano, by je sprzedać. Czy w szalonym i mistycznym Kongo jest miejsce na ludzkie uczucia? W podróż do Kongo
zabiera nas kontrowersyjny bohater filmu: Staszek ? polski szmugler diamentów. Dla Staszka powrót do Afryki jest jak narkotyk. Czy polski szmugler wykorzystuje Kongijczyków czy odwrotnie ? pomaga im przetrwać? Film Marcina Mamonia fantastycznie pokazuje współzależności między Europą, w tym Polską, a afrykańską codziennością. Czy kupując pierścionek z drogim kamieniem zastanawiałeś się, skąd on pochodzi, jak trafił do polskiego sklepu i jaka ludzka historia za nim stoi? Zdecydowanie jeden z najlepszych polskich filmów dokumentalnych z zakresu tematyki międzynarodowej, polskie kino na najwyższym poziomie.
.
Poniedziałek, 22 listopada, godz. 18.00
Hotel Sahara
reż. B. Haasen
Niemcy 2008, 90 min.
Czy zastanawiałeś się, kim są migranci z Afryki, przemierzający morza i oceany w zatłoczonych do granic możliwości łodziach, których zdjęcia można czasami zobaczyć w telewizji? Afryka, jaką trudno zaobserwować w innych filmach. Temat z europejskiego punktu widzenia jeden z najważniejszych ? fala masowej migracji z Afryki do bogatej Europy.
Afrykańskie miasta na ogół tętnią życiem. Ale nie Nouathibou w Mauretanii, które sprawia wrażenie, że życie zastygło tu w bezruchu i ciągłym oczekiwaniu. Pewnie w Europie mało kto wie, że wciśnięte pomiędzy Saharę a Atlantyk Nouathibou to niewidoczna granica Afryki z Europą, najważniejsze miejsce na mapie dla tysięcy ludzi, przybywających tu z pobliskich krajów, których łączy wspólne marzenie o lepszym jutrze. A lepsze jutro dla wszystkich ma to samo, niekwestionowane imię: Europa.
Hotel Sahara to miejsce, w którym splatają się nadzieje, oczekiwania, niespełnione marzenia, strach przed rozczarowaniem najbliższych, stan dosłownej i duchowej bezdomności, prowizoryczne życie oraz przyjazdy ? częstsze niż odjazdy ? a zarazem stagnacja. To przede wszystkim niezwykła metafora życia "pomiędzy" ? pomiędzy przeszłością a przyszłością, piekłem a rajem, punktem wyjścia a celem podróży. Widzimy poruszające portrety ludzi, którzy kryją się za liczbami przerażających statystyk, a których niewyraźne sylwetki widujemy czasem w telewizyjnych ujęciach przeładowanych łodzi. Poznamy historie ludzi, którzy utknęli w niekończącym się oczekiwaniu, w mieście, w którym czas wydaje się stać w miejscu. Ten jednak bezlitośnie płynie nadal, pozostawiając ślad na zmęczonych twarzach uciekinierów. Tylko marzenia pozostają niezmienne.