WIELKIE WIDOWISKA na ekranie

Zachęceni popularnością retransmisji oper i spektakli w kinie REJS postanowiliśmy kontynuować pokazy z cyklu WIELKIE WIDOWISKA. W kolejnych miesiącach zaprezentujemy Państwu przedstawienia operowe wystawiane na deskach najlepszych teatrów świata, spektakle teatralne z National Theatre z Londynu, widowiska baletowe, a także koncerty rockowe. Mamy nadzieję, że nasze propozycje spotkają się z Państwa przychylnym przyjęciem.

Przedstawiamy plan pokazów w sezonie 2015/2016

26 września 2015...............AIDA, muzyka: Giuseppe Verdi, Metropolitan Opera, Nowy Jork
17 października 2015 ........LUKRECJA BORGIA, muzyka: Gaetano Donizetti, San Fransisco Opera
21 listopada 2015..............CZARODZIEJSKI FLET, muzyka: W. A. Mozart, Bregenzer Festspiele, Austria
grudzień/styczeń................WESELE FIGARA, muzyka: Wolfgang Amadeusz Mozart, Zürich Opera House

17 października, godzina 17.15

LUKRECJA BORGIA

San Francisco Opera, USA
opera w 2 aktach z prologiem, 136 minuty
muzyka : Gaetano Donizetto
libretto: Felice Romani
dyrygent: Riccardo Frizza
reżyseria: John Pascoe
obsada: Renée Fleming, Elizabeth DeShong, Michael Fabiano, Vitalij Kowaljow, Daniel Montenegro

17 października kino REJS zaprasza na retransmisję opery ?Lukrecja Borgia?. W roli głównej zobaczymy Renee Fleming. Operę skomponował Geatano Donizetti do llibretta Felice Romaniego na podstawie sztuki Wiktora Hugo. Lukrecję Borgię wystawiono po raz pierwszy w 1833 roku w Mediolanie, prapremiera polska odbyła się w 1843 roku w Warszawie.

?Lukrecja Borgia? uważana jest przez historyków za ?kamień milowy? na drodze rozwoju włoskiej opery. Oparta na tle dramatu Wiktora Hugo pod tym samym tytułem, jest ogniwem pośrednim pomiędzy stylem operowym Rossiniego i Verdiego, nazwanym bel canto, w którym odnajdujemy nie tylko pięknie prowadzone linie melodii i efektowne wokalne popisy, ale także rozpiętość i siłę dramatycznej ekspresji.

Tytułowa bohaterka opery to córka kardynała Rodrigo Borgii, późniejszego papieża Aleksandra VI, księżna Ferrary, znana jako protektorka artystów. Przez dłuższy czas owiana złą sławą, stała się popularną bohaterką utworów literackich, a później także filmowych. Chociaż w II połowie XIX wieku jej postać została zrehabilitowana przez historiografię, to jednak złowieszczy mit rodziny Borgiów przetrwał stulecia. Kim była Lukrecja? Marionetką, zawierającą kolejne polityczne mariaże aranżowane przez jej ojca i brata? Zepsutą kazirodczymi stosunkami modliszką przynoszącą zgubę swoim mężom i kochankom? A może mecenasem sztuk i wrażliwą opiekunką artystów?

26 września 2015, godzina 17.00

AIDA

Przedstawienie w języku oryginału (włoskim) z napisami w językach polskim i angielskim.
Premiera niniejszej inscenizacji The Metropolitan Opera odbyła się 8 grudnia 1988 roku
The Metropolitan Opera - SUMMER ENCORES 2015
czas trwania: 165 minut
muzyka: Giuseppe Verdi
libretto: Antonio Ghislanzoni według Augusta Mariette?a
dyryguje: Fabio Luisi
reżyseria: Sonja Frisell
scenografia: Gianni Quaranta
kostiumy: Dada Saligeri
światło: Gil Wechsler
choreografia: Alexei Ratmansky
prowadzenie podczas transmisji:Renée Fleming

obsada: Olga Borodina (Amneris)
Roberto Alagna (Radames)
George Gagnidze (Amonasro)
Štefan Kocán (Ramfis)
Miklós Sebestyén (Król)
Chór, balet, statyści i orkiestra The Metropolitan Opera

Na zakończenie letnich spotkań z Metropolitan Opera kino REJS serdecznie zaprasza na retransmisję opery AIDA, monumentalnego dzieła Giuseppe Verdiego. Orientalny koloryt, dekoracje przenoszące widza w świat starożytnego Egiptu, widowiskowe sceny zbiorowe, niezrównana muzyka i największe głosy operowe świata - to wszystko w kinie REJS już 26 września. Początek o godzinie 17.00.

Opera w 4 aktach z librettem napisanym przez Antonia Ghislanzoniego oraz muzyką Giuseppe Verdiego ? została zamówiona w 1869 przez Ismaila Paszę, chedywa Egiptu, na uroczyste otwarcie Kanału Sueskiego. Od premiery Aida rozpoczęła tryumfalny pochód przez wszystkie ważniejsze sceny świata, stając się jedną z najbardziej popularnych oper. Rozgłos operze przyniósł słynny marsz tryumfalny z aktu III, ale nie tylko. Opera, której akcja przenosi widzów do starożytnego Egiptu, jest jednocześnie chwytającą za serce historią miłosną i epickim dramatem, budzącym podziw pełnymi rozmachu i przepychu scenami zbiorowymi. Bohaterowie tej love story to wzięta do niewoli etiopska księżniczka Aida, jej rywalka, córka faraona ? Amneris i wódz egipskich wojsk ? Radames.

Inscenizacja z Nowego Jorku błyszczy gwiazdorskimi nazwiskami wykonawców: Liudmyle Monastyrskiej w roli tytułowej partnerują Olga Borodina, Roberto Alagna, George Gagnidze i Štefan Kocán. Imponująco zapowiada się także scenograficzna strona widowiska, odpowiedzialna za produkcję Sonja Frisel wykorzystała wszystkie możliwości sceny Met, by olśnić widzów przepychem starożytnego Egiptu.

22 sierpnia 2015, godzina 17.00

WESOŁA WDÓWKA

Operetka w trzech aktach (1905), 150 min.
Libretto: Victor Léon i Leo Stein na podstawie komedii Henriego Meilhaca ?L?Attaché d?ambassade?
Przekład libretta z języka niemieckiego (oryginału) na język angielski: Jeremy Sams

Retransmisja przedstawienia zarejestrowanego: 17 stycznia 2015
Obsada:
Renée Fleming jako Hanna Glawari, bogata pontevedryjska wdowa
Nathan Gunn jako hrabia Daniło Daniłowicz, sekretarz ambasady
Jeff Mattsey jako wicehrabia Cascada
Sir Thomas Allen jako baron Mirko Zeta
Kelli O?Hara jako Walentyna, jego żona
Alek Shrader jako Kamil de Rosillon, młody Francuz
Alexander Lewis jako Raoul de St. Brioche
Daniel Mobbs jako Kromow
Gary Simpson jako Pristicz
Mark Schowalter jako Bogdanowicz
Carson Elrod jako Niegus
Chór, balet i orkiestra The Metropolitan Opera

Realizatorzy:
Sir Andrew Davis dyrygent
Susan Stroman reżyseria i choreografia
Julian Crouch scenografia
William Ivey Long kostiumy
Paule Constable światło
Mark Grey dźwięk

Nieczęsto się zdarza, by byt całego państwa zależał od uczuć jednej osoby. Chyba że tym państwem jest Pontevedro, a decydującą w tej kwestii osobą ? bawiąca w Paryżu Hanna Glawari, która po mężu bankierze odziedziczyła 20 milionów. Jeśli wyjdzie za cudzoziemca i jej pieniądze opuszczą granice państwa ? Pontevedro zbankrutuje. Gra toczy się o majątek i miłość. ?Wesoła wdówka? to obok ?Zemsty nietoperza? Johanna Straussa syna jedyna operetka, po którą sięgają najpoważniejsze sceny operowe, choćby z okazji sylwestra. Tak jest w tym roku w Met. W postać tytułowej wdówki wciela się amerykańska diwa Renée Fleming, którą podziwialiśmy już między innymi w ?Rusałce? i ?Tha?s?. Spektakl przygotuje znana z Broadwayu reżyserka i choreografka Susan Stroman. Szampańska zabawa w rytmie kankana murowana!

25 lipca 2015, godzina 17.00

TRAVIATA

Metropolitan Opera w Nowym Jorku, 150 min.
opera w 4 aktach

muzyka: Giuseppe Verdi
dyrygent: Fabio Luisi
libretto (na podstawie "Damy Kameliowej" A. Dumasa syna): Francesco Maria Piave
reżyseria: Willy Decker
scenografia: Wolfgang Gussmann
kostiumy: Susana Mendoza
światło: Hans Toelstede
choreografia: Athol Farmer
obsada: Natalie Dessay jako Violetta, Matthew Polenzani jako Alfred, Dmitri Hvorostovsky jako Germont, Patricia Risley jako Flora, Scott Scully jako Gaston, Jason Stearns, jako baron Douphol, Kyle Pfortmiller jako markiz D?Obigny, Luigi Roni jako Dr. Grenvil, Maria Zifchak jako Annina

Słynne arcydzieło Verdiego w niemniej słynnej inscenizacji Willy?ego Deckera to produkcja, które obiegła niemal cały świat operowy. Była prezentowana na najbardziej prestiżowych festiwalach, a także podczas cyklu transmisji Met: Live in HD.

Dziś ?Traviata? należy do najbardziej popularnych oper, jednak jej premiera w Wenecji w 1853 stała się jedną z bardziej spektakularnych klap i skandali w historii opery. Choć Verdi starał się złagodzić w swym dziele wydźwięk oryginału (powieści ?Dama kameliowa? Aleksandra Dumasa syna), to publiczność nie była w stanie znieść na scenie operowej kurtyzany jako postaci pozytywnej, obrazów z domów rozpusty i tego, że akcja rozgrywa się współcześnie. Mimo to rola Violetty Valery (tytułowej ?traviaty?, czyli z jęz. włoskiego ?zbłąkanej?) stała się koronną partią największych sopranów, a całe, niezwykle melodyjne i poruszające dzieło ? przebojem repertuaru operowego.

13 czerwca 2015, godzina 18.00

CZŁOWIEK I NADCZŁOWIEK

Man and Superman
London National Theatre 2015, 180 min.
reżyseria: Simon Godwin
scenografia: Christopher Oram
muzyka: Michael Bruce
na podstawie dramatu George?a Bernarda Shawa o tym samym tytule
obsada: Ralph Fiennes, Nicholas Bishop, Faye Castelow, Clare Clifford, Naomi Cranston Christine Kavanagh, Elliot Barnes-Worrell
przedstawienie z polskimi napisami

Nominowany do Oscara Ralph Fiennes (znany m.in. z filmów ?Angielski pacjent?, ?Lista Schindlera?, ?Wichrowe wzgórza? oraz spektaklu ?Edyp? w londyńskim Teatrze Narodowym) gra Jacka Tannera w dowcipnym, prowokacyjnym klasyku ?Człowiek i nadczłowiek? (Man and Superman) autorstwa George?a Bernarda Shawa, niewystawianym w Polsce od 1928 roku.

Jack Tanner, radykalny myśliciel o anarchistycznych poglądach i bogaty kawaler, wydaje się niezbyt trafionym wyborem jako opiekun dla młodej i ponętnej dziedziczki, Anny. Mimo wszystkich wad Tannera Anna postanawia wykorzystać swój czar, aby go oswoić i ostatecznie poślubić ?rewolucjonistę?, mimo że w niej samej kocha się młody poeta, być może bardziej odpowiedni kandydat do jej serca. Tanner, przerażony pierwszymi powiewami udomowienia, ostrzeżony przez swojego szofera, ucieka do Hiszpanii, gdzie zostaje porwany przez bandytów i spotyka Diabła. W eksperymentalnej sennej sekwencji w trzecim akcie, nazwanej ?Don Juan w piekle?, kosmiczna walka płci (nieba i piekła) otrzymuje alegoryczną i filozoficzną oprawę, w pełni uzasadniając podtytuł sztuki ?Komedia i Filozofia?. Tanner budzi się odnaleziony przez Annę i godzi się na los złowionego męża.

Sztuka z 1903 roku to owoc filozoficznych poglądów Shawa, upatrującego w ?sile życiowej? środek do udoskonalenia rodzaju ludzkiego. Sztuka w reżyserii Simona Godwina, będąca połączeniem komedii romantycznej, epickiej opowieści i powiastki filozoficznej, uważana za współczesną wersję ?Don Giovanniego? Mozarta, zadaje fundamentalne pytanie o to, jak współcześnie żyjemy.

23 maja, godzina 17.00

ŁUCJA Z LAMMERMOORU

OPERA SERIA W TRZECH AKTACH

retransmisja z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
spektakl z polskimi napisami
czas trwania: 145 min.
muzyka: Gaetano Donizetti
dyrygent: Marco Armiliato
reżyseria: Mary Zimmerman
występują: Anna Netrebko jako Łucja Ashton, Piotr Beczała jako Edgar Ravenswood, Mariusz Kwiecień jako Henryk Ashton, soliści, chór, balet i orkiestra The Metropolitan Opera w Nowym Jorku

?Łucja z Lammermooru? zachwyca nie tylko pięknem muzyki, ale i wstrząsa siłą dramatycznego napięcia, dzięki czemu należy do nielicznych oper gatunku bel canto nadal żywych na wszystkich najważniejszych scenach świata. Najsłynniejszym fragmentem opery jest wielka scena obłędu tytułowej bohaterki, w której śpiewaczka wykonująca rolę Łucji musi połączyć nieskazitelność śpiewu koloraturowego z emocjonalnością przekazu i świetną grą aktorską.

Libretto napisał Salvatore Cammarano na podstawie powieści historycznej Sir Waltera Scotta pod tytułem ?Narzeczona z Lammermoor?. Akcja opery rozgrywa się w Szkocji. Dwa stare rody, Ashtonów i Ravenswoodów, od dawna dzieli nienawiść. Łucja, siostra lorda Henryka Ashtona, pokochała z wzajemnością Edgara Ravenswooda, śmiertelnego wroga jej brata. Ashton zamierza jednak wydać siostrę za lorda Artura Bucklawa. Gdy Edgar wyjeżdża, przejmuje jego miłosne listy do Łucji, wmawia siostrze zdradę ukochanego i nakłania ją do małżeństwa z Arturem. W dniu ślubu Łucji Edgar wraca i ? zorientowawszy się w sytuacji ? oskarża narzeczoną o niewierność. Łucja popada w obłęd i zabija dopiero co poślubionego małżonka...

Powtórne wprowadzenie zapisu tego spektaklu do dystrybucji na terenie naszego kraju to ukłon Petera Gelba, dyrektora Met, w kierunku polskiej publiczności. W przedstawieniu tym zaśpiewało bowiem dwóch Polaków: Mariusz Kwiecień i Piotr Beczała, który odniósł dodatkowy sukces, w ostatniej chwili zastępując w partii Edgara chorego kolegę ? Rolanda Villazóna.

18 kwietnia, godz. 17.00

FAUST

opera w pięciu aktach
muzyka: Charles Gounod
libretto wg Johanna Wolfganga Goethego: Jules Barbier i Michel Carré
dyrygent: Alain Altinoglu
reżyseria: Jean-Louis Martinoty
występują: Roberto Alagna, Inva Mula, Paul Gay, Tassis Christoyannis, Angélique Noldus, Chór i Orkiestra: Opera de Paris
retransmisja: 3 h.

Postać Fausta ? niemieckiego alchemika inspirowała wielu twórców, jednak żaden utwór nie zyskał takiej popularności jak dzieło Charlesa Gounoda, skomponowane dla Opery Paryskiej w 1859 roku. Kompozytor był zafascynowany twórczością Goethego, która inspirowała go młodzieńczością i burzliwym liryzmem.

Starzejący się doktor Faust, aby odnaleźć radość życia oraz przywrócić upragnioną młodość, godzi się oddać duszę diabłu. Mefisto wykorzystuje to, wplątując w całą historię niewinną Małgorzatę. Odmłodzony Faust uwodzi cnotliwą dziewczynę i niebawem porzuca, doprowadzając ją do obłędu. Oskarżona o zabicie nieślubnego dziecka, wtrącona zostaje do więzienia. To właśnie ona, a nie tytułowy Faust, staje się prawdziwą bohaterką opery Gounoda. Dramatyczna przemiana czystej duszy dziewczyny, jej upadek i finalne zbawienie to najważniejsze wątki utworu.

Muzyka do Fausta odznacza się wielką melodyjnością. Partie wokalne dają pole do popisu śpiewakom, a orkiestra jest doskonale, nastrojowo zinstrumentalizowana. Rola Mefista doskonale kontrastuje z delikatnym nastrojem scen miłosnych. W scenie w kościele Gounod ma okazję wykazać swe doświadczenia kompozytora utworów sakralnych. Nadzwyczaj efektowne są sceny z chórami, częściowo przejęte z innych utworów. Hołdem dla grand operá, do której utwór zbliża się stylistycznie, jest wielki balet ? Nocy Walpurgii.

14 marca 2015, godz. 17.30

TURANDOT

opera w trzech aktach
Palacio de las Artes Reina Sofia, Walencja, Hiszpania 125 min.
spektakl w oryginalnej wersji językowej z polskimi napisami
muzyka: Giacomo Puccini
libretto: Giuseppe Adami i Renato Simoni wg Carlo Gozziego
dyrygent: Zubin Mehta
reżyseria: Tiziano Mancini
inscenizacja: Chen Kaige
występują: Maria Guleghina, Marco Berti, Alexia Voulgaridou, Alexander Tsymbalyuk, Fabio Previati, Vincenc Esteve, Roger Padulle?s, Javier Agullo, Ventseslav Anastasov, Ossama Badreddine

Turandot ? niedokończona opera w trzech aktach włoskiego kompozytora Giacoma Pucciniego. Akcja opery rozgrywa się w Pekinie. Opowiada historię okrutnej chińskiej księżniczki Turandot, która poprzysięgła nigdy nie oddać się mężczyźnie. Aby uchronić się przed zamążpójściem, każdemu kandydatowi do jej ręki zadaje trzy arcytrudne zagadki. Karą za udzielenie błędnej odpowiedzi jest śmierć. Z opery ?Turandot? pochodzi jedna z najbardziej znanych arii operowych świata, ?Nessun dorma?.
Sztukę po śmierci Pucciniego dokończył Franco Alfano. Światowa prapremiera Turandot odbyła się 25 kwietnia 1926 w mediolańskiej La Scali. Dyrygował Arturo Toscanini, który przerwał przedstawienie po ostatnich taktach napisanych przez Pucciniego. Następnego dnia wystawiono przedstawienie w wersji dokończonej przez Franco Alfano.
Inscenizacja międzynarodowej sławy chińskiego reżysera filmowego, Chen Kaige (Złota Palma w Cannes za Żegnaj, moja konkubino, 1993), wraz z całym bogactwem wystawnych kostiumów i scenografii pałacowych wnętrz zaprojektowanych i produkowanych w Chinach, podkreśla egzotyczny akcent opery Pucciniego. Podczas gdy dyrygent Zubin Mehta i znakomita Orkiestra de la Comunitat Valenciana wywołują ?prawdziwe fajerwerki dźwięków? (Wiener Zeitung), Maria Guleghina ciepłą barwą głosu triumfuje jako Turandot.

10 stycznia 2015, godz. 17.00

NAPÓJ MIŁOSNY

Opera w dwóch aktach
Gaetano Donizetti
Festspielhaus Baden-Baden, Niemcy
Retransmisja: 2h 30 min.

Libretto: Felice Romani
Dyrygent: Pablo Heras-Casado
Reżyseria: Rolando Villazón
Scenografia: Johannes Leiacker
Kostiumy: Thibault Vancraenenbroeck
Chór i Orkiestra Balthasar-Neumann
Występują: Nemorino: Rolando Villazón, Adina: Miah Persson, Dulcamara: Ildebrando D?Arcangelo, Belcore: Roman Trekel, Giannetta: Regula Mühlemann

Napój miłosny to opera komiczna o miłości i magii. Została napisana w zaledwie sześć tygodni i pozostaje jedną z najczęściej wykonywanych oper kompozytora.
W fabule został wykorzystany motyw napoju, którego magiczna moc ma pomóc nieszczęśliwie zakochanemu Nemorino w zdobyciu serca nieczułej wybranki.
Rolando Villazón, będący równocześnie odtwórcą głównej roli i reżyserem, umieszcza historię Donizettiego w dość nietypowej scenerii, czyli na Dzikim Zachodzie, gdzie tajemnicze mikstury i szemrani szamani oferują rozwiązania wszystkich problemów życiowych.

6 grudnia 2014, godz. 17.00

DZIADEK DO ORZECHÓW

Balet w dwóch aktach
Wiener Staatsoper
Retransmisja: 2h

muzyka: Piotr Czajkowski

libretto: Marius Petipa wg baśni E.T.A. Hoffmana
dyrygent: Paul Connelly
choreografia: Rudolf Nuriejew
reżyseria video: Michael Beyer
występują: Liudmila Konovalova, Vladimir Shishov, Emilia Baranowicz, Davide Dato, Franziska Wallner-Hollinek, Gabor Oberegger, Eva Polacek, Christoph Wenzel, Attila Bakó, Martin Winter

W domu Radcy trwają przygotowania do bożonarodzeniowego przyjęcia. W salonie, chwilowo niedostępnym dla dzieci, znajduje się pięknie ubrana choinka. Stopniowo pojawiają się zaproszeni goście. Wśród przybyłych, obecny jest radca Drosselmeyer i jemu przypada rola rozdania prezentów. Kiedy zbliża się pora snu, Klara zaczyna grymasić. Wówczas radca daje jej nową zabawkę - jest nią dziadek do orzechów. Zachwycona Klara tańczy polkę, po czym układa zabawkę w koszyku i usypia przy dźwiękach kołysanki. Dom zapada w sen. Po chwili do pustego salonu wkrada się Klara w nocnej koszuli. Gdy wybija północ, Sowa na zegarze zamienia się w Drosselmeyera i ze wszystkich kątów wybiegają myszy, których Klara panicznie się boi. Wtem Dziadek do orzechów ożywa, wzywa na pomoc ołowiane żołnierzyki i stacza zwycięski bój z myszami. Klara, widząc grożące Dziadkowi niebezpieczeństwo, rzuca pantofelkiem w Króla myszy i mysie wojsko ucieka w popłochu. Uratowany Dziadek do orzechów przeistacza się w pięknego księcia i pragnąc okazać dziewczynce wdzięczność, zaprasza ją w fantastyczną podróż. Salon zamienia się w ośnieżony las, gnomy z pochodniami witają Klarę i Księcia. Pada śnieg (walc śnieżynek). Księżniczka Klara wraz z Księciem wędrują przez Krainę Słodyczy, a napotykane postaci są ożywiane przez Drosselmeyera. Wędrówce towarzyszy muzyka, a poszczególne postacie wykonują uroczyste tańce. W całej krainie trwa święto z okazji przybycia Książęcej Pary. Klara z Księciem wędrują przez Cukrową Łąkę, przechodzą przez Bramę Łakomczuchów, trafiają do Gwiazdkowego Lasu. Płyną przez Jezioro Róż łódką ciągniętą przez delfiny do Konfiturowego Gaju. Na znak dany przez Wieszczkę Cukrową pojawia się zastawiony słodyczami stół i rozpoczynają się popisy taneczne, symbolizujące różne smakołyki: czekolada - Taniec hiszpański, kawa - Taniec arabski i Taniec wschodni, herbata - Taniec chiński, Trepak, Taniec z fujarkami, Taniec błazenków wokół Matki Gigogne. Suitę zamyka Walc kwiatów. Zachwycona Klara w końcu jednak budzi się w fotelu z zabawką w ramionach.

?Dziadek do orzechów? Piotra Czajkowskiego to balet-feeria, czyli baśniowe widowisko sceniczne, pełne fantastycznych kostiumów i dekoracji, przepełnione elementami muzycznymi i zadziwiającymi efektami scenicznymi. Niezwykłości baletowi dodaje perspektywa dziecięcych snów i marzeń, a także dwuwarstwowość kompozycji ? pogodna beztroska zderzona z głębokim smutkiem. ?Dziadek do orzechów? jest trzecim i ostatnim baletem Piotra Czajkowskiego. Kompozytor napisał go na zamówienie dyrektora petersburskiego Teatru Maryjskiego Iwana Wsiewołożskiego. Praca nad baletem przysparzała kompozytorowi zarówno wiele radości, jak i stała się źródłem wielu zmartwień i irytacji. Premiera odbyła się 6 grudnia 1892 roku. Publiczność przyjęła dzieło entuzjastycznie. Do niemal pozbawionego akcji libretta, kompozytor stworzył jedną z najbardziej urokliwych partytur w dziejach muzyki. Muzyka ?Dziadka do orzechów? zdaje się być pogodna, momentami wręcz sielska i beztroska. Odmalowuje wszak świat dziecięcych marzeń i magię bożonarodzeniowej nocy. /opracowane na podstawie: www.operabałtycka.pl/

22 listopada 2014, godz. 18.00

FRANKENSTEIN

London National Theatre 2011, 120 min.

reżyseria: Danny Boyle
autor: Nick Dear na podstawie powieści Mary Shelley ?Frankenstein albo Współczesny Prometeusz?
obsada: Benedict Cumberbatch, Jonny Lee Miller

retransmisja w języku angielskim z polskimi napisami

Kino REJS oraz Teatr Narodowy w Londynie serdecznie zapraszają na "Frankensteina". Romans grozy angielskiej pisarki doby romantyzmu uznawany jest za pierwszą powieść ?science fiction? lub przynajmniej zapowiedź tego gatunku. Tragiczna historia Wiktora Frankensteina, naukowca pragnącego rozwikłać zagadkę życia i śmierci, oraz stworzonego przez niego z fragmentów ludzkich ciał monstrum stała się tematem sporej liczby adaptacji filmowych ? przez co na trwale przeniknęła do kultury masowej ? które jednak w większości spłyciły filozoficzną wymowę książki Shelley ?Frankenstein albo Współczesny Prometeusz? (1818).

Autor sztuki i reżyser teatralnego przedstawienia zmienili ten stan rzeczy i skupili się na przesłaniu zawartym w gotyckiej powieści, którą pisarka zaczęła tworzyć, mając niespełna 20 lat, a inspirowała się prawdopodobnie aferą grabarzy z 1606 roku, mającą miejsce w miasteczku Frankenstein ? dzisiejszych Ząbkowicach Śląskich.

8 listopada 2014, godz. 19.00

TRAMWAJ ZWANY POŻĄDANIEM

A Streetcar Named Desire
London National Theatre 2014, 195 min.

reżyseria: Benedict Andrews
autor: Tennessee Williams
obsada: Gillian Anderson, Ben Foster, Vanessa Kirby

retransmisja w języku angielskim z polskimi napisami

Kino REJS oraz Teatr Narodowy w Londynie serdecznie zapraszają na inscenizację głośnej sztuki Tennessee Williamsa pt. ?Tramwaj zwany pożądaniem?. Reżyserii podjął się Benedict Andrews, a w obsadzie gwiazdy małego i dużego ekranu: Gillian Anderson (?Z archiwum X?) jako Blanche DuBois, Ben Foster (?Sześć stóp pod ziemią?) jako Stanley Kowalski i Vanessa Kirby (?Wielkie nadzieje?) jako Stella Kowalski.

?Tramwaj zwany pożądaniem? to adaptacja uhonorowanej nagrodą Pulitzera sztuki Tennessee Williamsa. Jedna z najsłynniejszych teatralnych historii rozgrywa się w parnej i wilgotnej aurze lat 40. ubiegłego wieku w Nowym Orleanie. Bohaterów historii poznajemy w momencie przyjazdu Blanche Dubois do młodszej siostry Stelli.

Blanche jest nauczycielką angielskiego, kobietą delikatną, neurotyczną, próżną i powoli popadającą w coraz głębsze etapy choroby psychicznej. Zdarzenia z przeszłości nadszarpnęły ufną osobowość podstarzałej piękności, która kreuje w wyobraźni światy, w których chciałaby żyć. Nie potrafi pogodzić się z upływem czasu i ma obsesję na punkcie swojego wyglądu. Swoim zachowaniem prowokuje komplikacje w życiu rodziny Kowalskich, co w szczególnym stopniu drażni Stanleya. Mężczyzna jest prostakiem, człowiekiem porywczym, ale nie tolerującym kłamstw i wyimaginowanych bredni, które tworzą świat Blanche. Jej osoba negatywnie wpływa na stosunki w małżeństwie Stelli i Stanleya.

25 października 2014, godz. 17.00

TRUBADUR

Il Trovatore
Berlin Staatsoper 2013, 137 min.
muzyka: Giuseppe Verdi
libretto: Salvatore Cammarano wg Antonia Garcíi Gutiérreza
dyrygent: Daniel Barenboim
reżyseria i scenografia: Philipp Stölzl
chórmistrz: Martin Wright
chór: Staatsopernchor Berlin
orkiestra: Staatskapelle Berlin
występują: Plácido Domingo, Anna Netrebko, Gaston Rivero, Marina Prudenskaya, Adrian Sâmpetrean, Anna Lapkovskaja, Florian Hoffmann

?Trubadur? to znakomita muzyczna uczta z berlińskiej Staatsoper z niekwestionowanymi gwiazdami sceny operowej: Anną Netrebko i Plácido Domingo w głównych rolach oraz w imponującej reżyserii Philippa Stölzla. Libretto przedstawia historię dwóch braci, rozdzielonych przez los, którzy z powodu miłości do jednej kobiety, a także politycznych perturbacji, stają przeciwko sobie, nieświadomi własnego pokrewieństwa.

?Trubadur? to jedna z najlepszych oper Verdiego, z ariami, których się nie zapomina oraz autentycznie emocjonującą akcję. Cieszący się międzynarodowym uznaniem reżyser i scenograf, Philipp Stölzl, łączy historyczne i nowoczesne elementy, doskonale dostrzegając powiązania pomiędzy przeszłością a teraźniejszością w surrealistycznych projekcjach wideo i fascynującej choreografii scenicznego oświetlenia.

Ogromne zainteresowanie publiczności wzbudził występ Placido Domingo w roli hrabiego Luny. Domingo to legenda opery i mimo swoich lat wciąż imponuje pięknym głosem oraz perfekcyjną techniką. Jego głos jest silny i posiada swoisty autorytet. (?). Gwiazdą wieczoru okazała się Anna Netrebko jako Leonora. Śpiewaczka ta teatralność ma w genach, co w połączeniu z pięknym głosem sprawią, że jej występy stają się ogromnym przeżyciem. Netrebko posiada zmysłowy głos, którym idealnie operuje. Jej Leonora jest silną i zdecydowaną kobietą, którą skradła serca Manrico, Luny i chyba znacznej części publiczności, sądząc z aplauzu, który dostała.

Opera to nie tylko muzyka, ale też teatr i na tym punkcie Berlińska Staatsoper udowadnia, że po prostu nie ma sobie równych. Reżyserii podjął się Philipp Stölzl, który znany jest z produkcji reklam oraz wideoklipów dla gwiazd muzyki zdecydowanie innej niż operowa, jak na przykład Madonna czy Rammstein. ?Trubadur? Stölzla jest unikalne od strony wizualnej. Sporo jest tutaj odwołań do malarstwa, szczególnie Holenderskich mistrzów, ale również Velazqueza, czy też rysunków Lewisa Carolla do ?Alicji, w krainie czarów?. Stölzl w swojej produkcji uwypukla komiczne elementy ?Trubadura? oraz przedstawia samą operę jako dzieło niezwykle przerysowane, na poły surrealistyczne. Dla Stölzl opera to kraina snów, marzeń oraz koszmarów, które posiadają boską muzykę. Jacek Kornak /dla Presto/

18 października 2014, godz. 19.00

BJÓRK: BIOPHILIA LIVE

Björk: Biophilia Live
Wielka Brytania 2014, 97 min.
reżyseria: Nick Fenton, Peter Strickland
zdjęcia: Brett Turnbull

"Björk: Biophilia Live" to widowiskowy koncert wybitnej islandzkiej artystki, który został zarejestrowany w Alexandra Palace w Londynie w 2013 roku, przy użyciu 16 kamer, przez ekspertów w dziedzinie dokumentacji występów muzycznych. Björk wykorzystuje 24-osobowy chór, elektronikę oraz specjalnie skonstruowane instrumenty.

Muzyka łagodzi obyczaje. Czy może zmieniać klimat i ratować środowisko naturalne? Któż miałby udowodnić, że to możliwe, jeśli nie szamanka z krainy gejzerów i lodowców ? Björk. Cztery lata temu skomponowała dziesięć utworów, z których każdy poświęcony był jednej emocji i łączył się z jakimś elementem przyrody (księżyc, błyskawice itp.). Wydała je na ósmej w karierze płycie zatytułowanej "Biophilia". To nie był zwyczajny album, lecz seria aplikacji ? zestaw projektów multimedialnych poświęconych przyrodzie i ginącemu pięknu przyrody.

"Biophilia" to nie tylko imponujący wizualnie koncert z utworami ze słynnego ósmego albumu Björk, lecz również przemyślany w najdrobniejszym szczególe multimedialny projekt poświęcony ginącej naturze. Całość uzupełniono animacjami, zdjęciami przyrody oraz wstępem Davida Attenborough.

20 września 2014, godz. 17.00

DZIWNY PRZYPADEK PSA NOCNĄ PORĄ

London National 2012, 163 min.
reżyseria: Marianne Elliott
adaptacja (na podstawie powieści Marka Haddona): Simon Stephens
obsada: Luke Treadaway
dla widzów od lat 15
pokaz w języku angielskim z polskimi napisami

Zrealizowany przez Teatr Narodowy w Londynie spektakl ?Dziwny przypadek psa nocną porą? to nagrodzona siedmioma Olivier Award adaptacja bestsellerowej powieści Marka Haddona, którą przetłumaczono na ponad 40 języków i sprzedano w nakładzie ponad 2 milionów egzemplarzy.

Bohater, Christopher John Francis Boone, zna nazwy wszystkich krajów świata, ich stolic i wszystkie liczby pierwsze aż do 7507. Ma 15 lat i nie jest zwykłym nastolatkiem. Może pochwalić się ponadprzeciętnymi zdolnościami. Jest świetny z matematyki, myśli bardzo logicznie, interesuje się komputerami i kosmosem. Nie jest natomiast w stanie poradzić sobie z czynnościami zwykłego życia. Nie lubi, gdy się go dotyka, przytłacza go nadmiar informacji z zewnętrznego świata, je tylko potrawy o kolorze czerwonym, nie potrafi odczytywać intencji ludzi, denerwują go wszelkie niespodziewane zmiany. Pewnego dnia odkrywa, że ktoś zabił psa jego sąsiadki. To zdarzenie jest początkiem wielkiej przygody chłopca ? pierwszej w jego życiu samotnej podróży po Londynie ? którą musi odbyć, chcąc dowiedzieć się, kto zamordował zwierzaka.

W rolę Christophera, chłopca z zespołem Aspergera, zaburzeniem rozwoju ze spektrum autyzmu (co ciekawe: w powieści i spektaklu nie pada na ten temat ani jedno słowo), wcielił się urodzony w 1984 roku angielski aktor filmowy i teatralny ? Luke Treadaway. Spektakl wyreżyserowała Marianne Elliott, której inscenizację innej powieści ? ?Czas wojny? (?War Horse?) Michaela Morpurgo ? widzowie cyklu ?National Theatre Live? mogli oglądać przez kilka ostatnich miesięcy. Autorem adaptacji powieści Marka Haddona na potrzeby sceny jest Simon Stephens.

Napisy do zarejestrowanego przedstawienia National Theatre ?Dziwny przypadek psa nocną porą? opracowano na podstawie przekładu na polski powieści Marka Haddona pod tym samym tytułem, którego autorką jest Małgorzata Grabowska. Przekład ów ukazał się w roku 2004 nakładem wydawnictwa Świat Książki, któremu dziękujemy za wyrażenie zgody na jego bezpłatne wykorzystanie.

Przedstawiamy plan pokazów w sezonie 2014/2015

20 września 2014.............DZIWNY PRZYPADEK PSA NOCNĄ PORĄ - National Theatre London
18 października 2014.......BJORK Biophilia Live
25 października 2014.......TRUBADUR - muzyka: Giuseppe Verdi, Berlin Staatsoper
8 listopada 2014..............TRAMWAJ ZWANY POŻĄDANIEM - National Theatre London
22 listopada 2014.............FRANKENSTEIN - National Theatre London
6 grudnia 2014.................DZIADEK DO ORZECHÓW - muzyka: Piotr Czajkowski, Vienna State Opera House
10 stycznia 2015..............ELIKSIR MIŁOŚCI - muzyka: Gaetano Dionizetti, Baden-Baden
14 marca 2015.................TURANDOT - muzyka: Giacomo Puccini, Palau de les Arts Reina Sofía
18 kwietnia 2015...............FAUST - muzyka: Charles Gounod, Opera di Paris
23 maja 2015....................ŁUCJA Z LAMMERMOORU, muzyka: Donizetti, Metropolitan Opera, Nowy Jork
13 czerwca 2015...............CZŁOWIEK I NADCZŁOWIEK, Ralph Fiennes, National Theatre London
25 lipca 2015....................TRAVIATA, muzyka: Giuseppe Verdi, Metropolitan Opera, Nowy Jork
22 sierpień 2015................WESOŁA WDÓWKA, muzyka: Franz Lehár, Metropolitan Opera, Nowy Jork