15. Objazdowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa człowieka w filmie
.
.
.
.
.
PROGRAM WATCH DOCS W KINIE REJS
6 czerwca 2017 (wtorek) | 18.00
Trzy rozmowy o życiu
Polska 2016, 25 min.
reżyseria: Julia Staniszewska
zdjęcia: Kacper Lisowski, Adam Palenta, Tomasz Wolski
Julia Staniszewska decyduje się zarejestrować trzy rozmowy ze swoją matką dotykające bardzo bolesnego tematu. Okazuje się, że te same pojęcia, takie jak zrozumienie, wsparcie i miłość, inaczej rozumie matka, a inaczej córka. Trudne pytania zadawane przez córkę wprowadzają niepokój w poukładanym przez dogmaty Kościoła świecie matki, a słowa matki nie mieszczą się w systemie wartości córki. Mimo upływu czasu między rozmowami i podejmowanych przez obie kobiety starań pozostaje między nimi wiele niezrozumienia i bólu. Dopiero pojawienie się wnuków wnosi do filmu radość i nadzieję na porozumienie i spokój. Nie tylko dla reżyserki i jej matki, ale także dla wielu matek i córek w Polsce.
Walka z szatanem
Polska 2015, 75 min.
reżyseria: Konrad Szołajski
zdjęcia: Michał Ślusarczyk
Czy w dzisiejszych czasach można wypędzać złe duchy? Czy to domena książek o Harrym Potterze i RPG, czy otaczająca nas rzeczywistość? Egzorcyzmy nie są przesadnie popularne w Czechach, Holandii czy Francji, ale zostają jeszcze Polska, Włochy, Portugalia, Watykan... W Watykanie w 1998 roku papież Jan Paweł II przywrócił praktykę egzorcyzmów. Ten kierunek utrzymali także jego następcy. Warto w takim razie zastanowić się, czy wśród nas żyją opętani. A może zjawisko, które kojarzy nam się ze średniowiecznym zabobonem, zawsze towarzyszyło ludzkości i należy z nim nadal walczyć.... Rodzi się jednak wątpliwość, czy potrzebujący pomocy ludzie są w stanie ocenić, czy egzorcyzmy stanowią rzeczywistą odpowiedź na ich problemy. Reżyser, Konrad Szołajski, podjął próbę obserwacji tego zjawiska. Zdecydował się przez kilka lat towarzyszyć osobom, które wierzą, że są opętane i szukają pomocy u egzorcystów.
7 czerwca 2017 (środa) | 20.00
Długi dystans
Niemcy 2016, 93 min.
reżyseria: Daniel Andreas Sager
zdjęcia: Julia Hönemann, Daniel Andreas Sager
Afrykańscy biegacze święcą triumfy w długodystansowych biegach na całym świecie. Niezależnie od tego, czy chodzi o maraton w Berlinie, Bostonie czy Seulu, na podium nieodmiennie stają reprezentanci Kenii bądź Etiopii. Daniel Sager w swoim pełnometrażowym debiucie przedstawia historię dwójki Kenijczyków: Eunice i Felixa, wypatrzonych przez niemieckiego menedżera w Afryce i sprowadzonych do Europy. Oboje zostawili w domu dzieci z rodzinami i są mocno zdeterminowani, by odnieść sukces i zarobić dużo pieniędzy. Początkowe zauroczenie Europą szybko zmienia się w rozczarowanie: mimo nie najgorszych występów, za sprawą wysokich kosztów życia i prowizji menedżera ich zarobki okazują się bliskie zeru. Daniel Sager unika sensacyjnego tonu, a wyczucie rytmu i przemyślany montaż sprawiają, że jego film przykuwa uwagę do ostatniego ujęcia.
8 czerwca 2017 (czwartek) | 16.00
Ruchomy cel
Dania 2016, 30 min.
reżyseria: Tanja Wol Sorensen
zdjęcia: Tanja Wol Sorensen
Ruby Alba Casta?o Rodriguez całe życie poświęciła niesieniu pomocy cywilnym ofiarom kolumbijskiej wojny domowej. Casta?o doskonale zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństw wiążących się z działalnością obrońców praw człowieka w Kolumbii. W jej ramionach ginęli przyjaciele, a ona sama śmierci uniknęła tylko dzięki analogowemu radiu, które nosiła w torebce i w którym zatrzymał się pocisk. Bez względu na to, jaka będzie przyszłość porozumienia pokojowego z lewicowymi rebeliantami z FARC, odrzuconego 2 października w powszechnym referendum, praca Casta?o Rodriguez będzie trwała jeszcze przez wiele lat. Szacuje się bowiem, że trwający od 1964?r. konflikt zbrojny kosztował życie ponad 260 tys. osób, a 8 mln zmusił do opuszczenia swoich domów.
Bez cenzury
USA, Kolumbia 2014, 52 min.
reżyseria: Stephanie Catalina Martinez
zdjęcia: Helkin Rene Diaz
3 września 1989 roku o 6:40 rano potężna eksplozja zniszczyła siedzibę najstarszej kolumbijskiej gazety ? liberalnego dziennika El Espectador. Do historii wolnej prasy przeszła reakcja redakcji ? jeszcze tego samego dnia gazeta ukazała się normalnie. Co więcej dziennikarze różnych politycznych opcji zaczęli rozumieć, że bez solidarności ich środowisko nie przetrwa w rozdartym krwawym konfliktem kraju mafijnych powiązań. Odtąd już nie tylko El Espectador publikował materiały o narkobaronach, ukazywały się one w wielu tytułach jednocześnie. Na tle ponad trzydziestu lat historii niezależnego kolumbijskiego dziennikarstwa w czasach przemocy paramilitares i FARC, w czasach terroru kartelu Escobara w latach 80., korupcji w armii w latach 90. i opresyjnej władzy pierwszej dekady naszego wieku, Stephanie Catalina Martinez przedstawia historie trojga wybitnych reporterów, którym udało się przeżyć. Nie wszyscy mieli tyle szczęścia.
8 czerwca 2017 (czwartek) | 20.30
Kto mnie teraz pokocha?
Izrael 2016, 86 min.
reżyseria: Tomer Heymann, Barak Heymann
zdjęcia: Ital Raziel
Przed siedemnastu laty odrzucony przez rodzinę Saar wyemigrował z Izraela i na stałe zamieszkał w Londynie. To orientacja seksualna była głównym powodem, dla którego musiał opuścić ojczyznę ? Wielka Brytania pozwoliła mu uwolnić się od restrykcyjnych zasad regulujących życie w kibucu. Po kilkuletnim burzliwym okresie Saar wstąpił do gejowskiego chóru, gdzie znalazł poczucie wspólnotowości, którego nie zapewniła mu rodzina. W swoim najnowszym dokumencie bracia Tomer i Barak Heymann, twórcy filmów takich jak ?Mr. Gaga? czy ?Most na rzece Wadi?, po raz kolejny w niezwykle wyważony i jednocześnie dowcipny sposób podejmują temat heteronormatywności i akceptacji dla odmienności seksualnej w obrębie rodziny. Po latach spędzonych na emigracji Saar podejmuje decyzję o powrocie do Izraela. Jak będzie wyglądała jego konfrontacja z konserwatywnym ojcem, matką i rodzeństwem?
9 czerwca 2017 (piątek) | 16.00
Miejscy kowboje
Polska 2016, 30 min.
reżyser: Paweł Ziemilski
zdjęcia: Maciej Twardowski
Paweł Ziemilski zabiera nas na zieloną wyspę, kojarzącą się z dobrobytem i miejscem emigracji wielu Polaków. Ale już pierwsza scena filmu przynosi obraz Irlandii, którego mało kto mógłby się spodziewać. Widzimy kilkunastoletnich chłopców pędzących na koniach i wyścigowych bryczkach po ulicach przedmieść Dublina. Następnie towarzyszymy im w "polowaniu" na bezpańskie konie żyjące na pobliskich łąkach i poznajemy codzienność miejskich kowboi. Okazuje się, że konie to nie tylko zabawa i sposób na zabicie wolnego czasu, ale też ucieczka od narkotyków i trudnych wspomnień, nadzieja na lepsze życie. Światełko w tunelu szarej codzienności bez perspektyw na robotniczych przedmieściach dotkniętych ekonomicznym kryzysem.
Ikona
Polska 2016, 51 min.
reżyseria: Wojciech Kasperski
?Ikona? przywodzi na myśl wiek XIX, nie tylko przez skojarzenia z klasyczną literaturą rosyjską, z której jakby żywcem wyjęta jest postać prowincjonalnego, syberyjskiego psychiatry, snującego rozważania o tym, gdzie mieszka dusza. Symboliczny wydaje się też budynek carskiego więzienia 180 km na północ od Irkucka, w którym dziś mieści się szpital. Pięciu lekarzy opiekuje się tu tysiącem pacjentów. Bardzo trudno stąd wyjść. W praktyce jest to niemożliwe, jeśli nie przyjedzie po kogoś rodzina. W szpitalu oprócz chorych psychicznie spotkamy więc także nikomu niepotrzebnych starszych i młodych ludzi, dziewczynki z domu dziecka, dla których zabrakło tam łóżek, byłych rezydentów poprawczaka. Ten ? według słów reżysera ? ?społeczny śmietnik? nie jest więc tylko figurą wykluczenia, jak w wielu przecież filmach o psychiatrycznych instytucjach, ale jego dojmująco dosłowną rzeczywistością.
10 czerwca 2017 (sobota) | 14.00
Kwassa Kwassa
Wietnam 2015, 19 min.
reżyseria: Tuan Andrew Nguyen & Superflex
zdjęcia: Ha Thuc Phu Nam
Wyspa Mayotte, francuska kolonia na Oceanie Indyjskim, jak magnes przyciąga mieszkańców sąsiednich wysp, marzących o lepszym życiu. Kwassa Kwassa to miejscowa nazwa, jaką określa się małe, niestabilne łódki, którymi próbują pokonać kilkudziesięciokilometrowy dystans dzielący najbliższy ląd od ?europejskiej? enklawy. Obserwujemy przy pracy ludzi mozolnie, krok po kroku budujących łódź, która zabierze ich wraz z ich marzeniami o nowym początku w niebezpieczną podróż.
Wielki Mur
Irlandia 2015, 74 min.
reżyseria: Tadhg O'Sullivan
Pomysł, by z klasycznego tekstu Franza Kafki ? Budowy chińskiego muru ? uczynić niejako komentarz do trwającego migrancko-uchodźczego kryzysu, był niewątpliwie bardzo ryzykowny. A jednak w filmie Tadhga O?Sullivana przyniósł zaskakująco świeży efekt ? wydobył satyryczny i subwersywny potencjał Kafkowskiej prozy, nie spłaszczając jej głębi. Żadne zdanie nie wydaje się tu nieadekwatne. Wielka w tym oczywiście zasługa wizualnej elokwencji O?Sullivana, umiejętnego budowania i rozładowywania napięć, a także mistrzowskiej synchronizacji rytmów tekstu, obrazu i towarzyszącej im muzyki. Kamera rejestruje rozmaite fragmenty silnie zmilitaryzowanych południowo-wschodnich granic Europy, w interiorze przygląda się przytłaczającej architekturze metropolitalnych centrów władzy, by znów na obrzeżach zbliżyć się do tych, których mury i zapory mają zatrzymać. Europejski wielki mur, mający nas chronić przed ludami z Południa, podobnie jak ten chiński charakteryzuje nieciągłość, różnorodność form i wątpliwa użyteczność. Kiedy zaczęła się jego budowa? I kto o niej naprawdę decyduje?
10 czerwca 2017 (sobota) | 16.00
Masz problem
Holandia 2015, 24 min.
reżyser: Esra Piké
zdjęcia: Stephan Polman
Debiutancki film Esry Piké przybliża nam dylematy pracowników opieki społecznej w holenderskim Groningen. Ich klienci to ludzie, którym nie powiodło się w życiu: Bernadette jest alkoholiczką, mieszkający w przyczepie kempingowej Robert ma problemy psychiczne. Trudno się z nimi rozmawia, jeszcze trudniej nakłonić ich do najprostszych działań, które mogłyby znacząco ułatwić im życie. Choć ich wysiłki nie przynoszą łatwo zauważalnych efektów, Thea i Albert ? Jan wciąż próbują nawiązać realny kontakt z podopiecznymi. Ale jak dalece mogą ingerować w ich życie?
Model Érpatak
Holandia 2014, 77 min.
reżyser: Benny Brunner
zdjęcia: Benny Brunner
Érpatak to niewielka miejscowość we wschodnich Węgrzech, której sołtysem jest przedstawiciel ultraprawicowego ugrupowania Jobbik. Zoltán Mihály Orosz wprowadził do Érpatak rządy twardej ręki. Porządek, dyscyplina i kontrola ? to kluczowe pojęcia modelu, który ma pomóc w stworzeniu ?świętej, organicznej dyktatury?. Mieszkańcy zostali podzieleni na ?budowniczych? i ?szkodników?. Ci ostatni to głównie Romowie i nieliczni zwolennicy ?zgniłej? demokracji. Opieka socjalna jest w Érpatak przywilejem, na który trzeba sobie zasłużyć: bezrobotni, by utrzymać prawo do zasiłku, muszą brać udział w pokazowych pracach publicznych. Sołtys, chętnie paradujący w tradycyjnych węgierskich strojach ludowych, uroczyście celebruje nowe święta, otwarcie gloryfikujące faszystowską przeszłość i niemiecko?węgierskie braterstwo broni podczas drugiej wojny światowej. Ale są też w filmie Brunnera ludzie, którzy mimo szykan próbują walczyć o godność obywateli gorszego sortu w Érpatak.
11 czerwca 2017 (niedziela) | 15.00
Więzienne siostry
Szwecja 2016, 90 min.
reżyseria: Nima Sarvestani
zdjęcia: Vahid Zarezadeh
Kontynuacja głośnego filmu ?Za kratami nie nosimy burek?. Sara wychodzi z afgańskiego więzienia, gdzie mogła przynajmniej czuć się bezpiecznie, na niemal pewną śmierć, dyktowaną przez prawo honoru rodzinie jej porzuconego męża. Jaka więc będzie dla Sary i jej więziennej siostry ? wojowniczej Nadżibeh ? odzyskana wolność? Wcale niełatwo przewidzieć odpowiedź, a jeszcze trudniej odnaleźć ją w gąszczu rwących się śladów na afgańskich ulicach. Sara poprosi w Szwecji o azyl, korzystając ze wparcia Nimy i jego żony, u których zamieszka. O Nadżibeh mówi się, że została ukamienowana w rodzinnej wiosce. Ale to tylko początek trzeciej już części afgańskiej trylogii Sarvestaniego ? pełnej zaskakujących zwrotów akcji, wstrząsającej historii kulturowego szoku, ciężaru zniewolenia i ciężaru wolności.
11 czerwca 2017 (niedziela) | 16.30
Mamisynek
Wielka Brytania 2016, 60 min.
reżyser: Nawang N. Anja-Tsang
zdjęcia: Nawang N. Anja-Tsang
Po ponad sześćdziesięciu latach chińskiej okupacji, mniej lub bardziej ostentacyjnej obojętności świata oraz pogłębiającej się przepaści między krajem, a diasporą, tragedia Tybetu ? która dzięki niezachwianemu oddaniu Dalajlamy zasadzie niestosowania przemocy mogłaby być wzorem i nadzieją dla skrzywdzonych ? jest na najlepszej drodze do stania się pułapką bez wyjścia.
Od 2009 roku ponad stu pięćdziesięciu Tybetańczyków dokonało samospaleń w proteście przeciwko chińskim rządom. Duchownych i świeckich, kobiet i mężczyzn, młodych i starych, wykształconych i niepiśmiennych. ?Maminsynek? opowiada historię szesnastoletniego Ceringa Dordże, który podpalił się w lutym 2016 roku w tybetańskiej osadzie, w północnych Indiach. Oddaje głos rodzicom, nauczycielom, rówieśnikom, przywódcom społeczności emigracyjnej.
.
.
.
.
.